Hluhluwe, Swaziland en Hazyview

Eindelijk weer een berichtje van ons. Ik zal verder gaan waar we gebleven waren. Na het eten kwamen we uit het restaurant en wat denken jullie? Regenen, niet normaal meer. Wij naar de verzamelplaats voor de gamedrive en de een na de ander cancelde. Uiteindelijk bleven we met 8 man over dus wij zijn van start gegaan. Grote poncho's aan en gaan. Allereerst zagen we een hyena, in zijn eentje. Het schijnen lafaards te zijn alleen maar in een groep kunnen ze gevaarlijk zijn. De regen werd al wat minder en het werd zelfs droog. Blij dat we toch gegaan zijn. We zagen wat impala's, antilopes en meer van dat soort spul maar wij gingen voor de katachtigen. Op een gegeven moment zagen we een hele kudde olifanten met jonkies. We stonden er vrij dicht op. Bert en ik zaten achter in de truck (open truck) en wij voelden iets achter ons. We keken naar de weg die grijs was maar er waren hele grote donkere vlekken... nog meer olifanten, een stuk of drie. Nu konden we niet meer voor- of achteruit maar op zich zijn ze niet gevaarlijk (maar ook niet helemaal ongevaarlijk, daar hebben we nog een verhaal over dat we thuis wel zullen vertellen). Gelukkig gingen ze de bosjes in en voegden zich bij de kudde. Is toch weer wat anders, olifanten bij nacht. We reden weer door en na een poosje hield de truck stil. Twee leeuwinnen (zusters) die volgens de ranger beiden zwanger waren. Er was geen leeuw in de buurt te zien dus dat was wel jammer. Maar we hebben er weer een gescoord voor de big five... nu alleen het luipaard nog. Verder hebben we weinig wild meer gezien en toen we bijna bij het camp waren begon het weer te storten. Toch een mooie tocht gehad.

De volgende dag na het ontbijt vertrokken naar Swaziland. Maar voor we het park uit waren was er nog iets anders interessants. Er waren een paar olifanten in een machtstrijd verwikkeld en natuurlijk midden op de weg. De ene trompetterde en klapperde met zijn oren en ze waren wat aan het duwen en trekken. Het was niet echt serieus want dan gaat het er heel anders aan toe. De rijen aan beide kanten werden steeds langer en na drie kwartier gaf een het op. Eindelijk, nu konden wij verder. Maar dit is toch wel mooi om te zien; wij hadden dit nog niet eerder meegemaakt.
Dit zou een lange dag worden die begon met regen. Hier worden we echt niet goed van. In de regen dus naar Swaziland en met een bewegwijzering waar wij geen touw meer aan vast konden knopen. Bij de grens met Swaziland was er erg vriendelijke douane, niet dus. We konden ze wel wat gedaan hebben. Gelukkig konden we vlot door. Via een omweg toch bij ons hotel 'Forrester Arms' aangekomen in de stromende regen. Er was een open haard (een echte!) in de kamer met hout. Die hebben we eerst maar eens aangemaakt want het was kil. 's Avonds begon het weer te storten en flink te onweren. Hopelijk hebben we morgen dan toch eindelijk eens mooi weer; het weer kan van het ene op het andere moment zo veranderen.

De volgende morgen direct naar buiten gekeken: zon en niet zo'n beetje ook. Hij brandde er al lekker op los. Eindelijk. Wij gaan niet meer klagen dat het te warm is, al vallen we er bij neer. Van de omgeving van 'Forrester Arms' niet veel meer meegekregen want we moesten door naar ons volgende adres: Rissington Inn in Hazyview. Wel weer een redelijk lange dag door al die bergen, qua kilometers viel het wel mee. Nou, we hebben weer een beauty van een kamer. Heel apart. Een bad in de kamer met daarom heen een scherm van een bepaald soort hout. Een rieten dak boven ons bed en weer een ruime kamer. En dit is de standaardkamer. 's Avonds maar in het hotel gegeten want we waren moe. Morgen de toeristische attracties bekijken.

We zijn niet al te vroeg opgestaan en vandaag waren de volgende trekpleisters aan de beurt: The Pinnacle (een solitaire rots die ooit onder het zeeniveau heeft gezeten), God's Window (een mooi uitzicht - speciaal voor AzetteC), Wonder view (ook een mooi uitzicht) en de drie rondavels (heel grappig gezicht) en via Pelgrim's Rest (een oud stadje waar goudmijnen zijn geweest) terug naar het hotel. Veel foto's gemaakt en hopelijk zijn ze gelukt Albert, die speciale voor jou.
Vanavond niet in het hotel gegeten. Morgen hebben we niet zo'n lange dag. We gaan dan naar het Kruger Park, in een deel dat Timbavati heet. Ons verblijf wordt dan Gomo Gomo Game Lodge. Dit betekent 2 gamedrives per dag met allerlei extra's. Hoeft Bert niet te rijden, dan wordt die gereden. Nog 6 nachten en dan is de vakantie al weer voorbij (nog 7 nachten en dan zijn we weer thuis ouders!).
Nou Vera, we hebben geen malaria. Als dat het geval zou zijn, dan waren we al weer thuis geweest. Een malaria aanval gaat niet zomaar over. We slikken al een paar dagen onze pillen maar dat is geen garantie dat je geen malaria krijgt.

Tot zover maar weer. Een heel verhaal. We hebben geen idee of we de komende twee dagen internet hebben maar jullie kunnen weer vooruit en zijn helemaal bij. Tot de volgende keer.

Hluhluwe - Hilltop Camp

Gistermorgen vertrokken uit Umhlanga naar Hluhluwe (spreek uit: Shloe-shloewe). Het was gisteren behoorlijk warm. Wij wilden deze vakantie dan toch maar een toeristische attractie bezoeken: Shakaland. Het was eerst een lange weg op gravel/grind. Toen we er waren was het rond 12.00 uur en om 12.30 zou er een dansshow beginnen, gevolgd door een lunch en een rondleiding. Dit zou 3 uur duren en daar hadden wij geen tijd voor want wij moesten op tijd bij het hek van het park zijn. Nou, het zijn werkelijk afzetters daar gezien wat we alleen voor die show moesten betalen. Het was allemaal erg commercieel opgezet en Bert had direct al rechtsomkeert willen maken. Wij hebben nog wat gedronken en dus geen show gezien. Toen de show begon zijn wij weggegaan.
Onderweg niet veel spectaculairs beleefd. We hebben nog twee ananassen langs de snelweg(!) gekocht. We stopten en we konden een hele mand kopen (minimaal 6 stuks). Dat was ons wat te veel en we hebben het meisje goed betaald voor die 2. Heeft zij ook eens een goede dag.
Mooi op tijd kwamen we aan bij de ingang van het Hluhluwe Game Reserve. Van hieruit kun je naar diverse lodges en camps en de onze was nog al een eindje rijden. Er was dus wel allemaal wild. We waren nog maar koud het park binnen of we zagen zwarte neushoorns badderen. Even verderop stond een olifant met zijn kont geparkeerd op de weg en de kop in de bosjes. De enige dingen die je dan kunt (moet) doen zijn: gepaste afstand houden, auto uitzetten en je koest houden. Dat hebben we dan ook gedaan en het duurde gelukkig niet lang voordat ie weer wegging. Verder nog een paar witte neushoorns gespot. Toen we bijna bij ons camp waren, slingerde er een slang de weg over; het was maar een kleintje, maar Bert kreeg de kriebels (volgens hem niet). Ingecheckt en naar onze kamer. Is een chaletje en ziet er aardig uit. We hebben niet veel uitzicht maar je kunt niet alles hebben. We kunnen niet zelf koken dus we moesten in het restaurant eten.

Vandaag de 26e hebben we zelf een stuk door het park gereden. We hebben giraffes, buffels, aardvark/warthog(?), impala's en veel neushoorns gezien. Vanavond doen we een gamedrive (met een ranger) van 1900-2200 uur. Hopelijk spotten we dan nog leeuwen, luipaarden en cheeta's maar dat zal wel te optimistisch zijn. Ze zijn hier wel. Wij moeten ivm die gamedrive vroeg eten dus nu nog maar even internetten en winkelen in de curioshop. Verder geen nieuws meer. Beiden zijn we nog steeds gezond en de muggen en ongedierte vallen (nog) enorm mee. Groetjes.

Bloemfontein, Drakensbergen en Umhlanga

In Bloemfontein hadden we prachtig weer. Warm en zonnig. By the way, in Bloemfontein hebben ze sinds de afschaffing van Apartheid blanke bedelaars. We zagen een vrouw op een kruising staan met een bord waarvan ik alleen 'heb 3 kinders..' heb kunnen lezen. Er zijn hier zelfs blanke parkeerwachters en dat hadden we tot nu toe nog nergens gezien. Heel vreemd. Maar goed, we hadden dus mooi weer maar hoe dichter we bij de Drakensbergen kwamen, hoe bewolkter en donkerder het werd. Dit zal ons toch niet gebeuren? Het viel mee en we kwamen goed aan in het Golden Gate National Park. Een joekel van een slaapkamer met een prachtig uitzicht op de bergen. We waren er niet zo heel vroeg en we hadden een vrij lange dag (400km) gehad dus eerst maar even uitrusten. We waren gedoemd tot een diner-buffet (ik heb hier zo'n hekel aan) en de verwachtingen kwamen dan ook weer uit. 's Avonds regen en onweer gehad maar om s' avonds nu in de bergen te gaan lopen is ook niet wat. Dan maar wat relaxen.

De volgende dag op tijd op want we gaan naar Cathedral Peak. Vlakbij het hotel waren nog twee korte routes die je kon rijden met de auto. Op de eerste hebben we zebra's en hartebeesten gezien. Op de tweede route heeft Bert nog een paar gigantische gieren op de dia gezet en aan het eind van de route stonden nog weer zebra's. Toch nog wat echt wild gezien vandaag. De rit naar Cathedral Peak zal wel weer een mooie rit worden door allerlei verschillende landschappen. Gaandeweg werd het weer steeds bewolkter en we kregen wat lichte regen. Op een gegeven moment reden we in de wolken, dus mistig en nat en dan ook nog van die idiote fietsers met hun led-knipperlichtjes en al die bochten. En er kon ook nog wild oversteken terwijl wij amper een paar meter voor ons uit konden kijken. Maar we hebben dit stuk heelhuids gehaald maar de regen werd niet minder. Uiteindelijk zijn we via Winterton (hordes kinderen en dieren langs en op de weg) bij ons logeeradres Didima Camp aangekomen. Het was echt verschrikkelijk slecht weer. Cathedral Peak staat bekend om zijn prachtige uitzichten maar aangezien wij met het hoofd in de wolken (niet positief) zaten en regen en onweer hadden konden we helemaal niets beginnen. Het is niet leuk maar ook niet ongevaarlijk om dan een wandeltocht te gaan ondernemen dus dat hebben we niet gedaan. We hadden een prachtig huisje, volledig ingericht van koelkast tot magnetron. Het is (kijk maar eens op de website) een heel apart huisje en het was binnen warm. Hoorden we bij het eten(alweer buffet) dat ze de dag ervoor erg warm weer hadden gehad. Wij konden dit haast niet geloven. 's Avonds dus verder ook niet veel kunnen doen dus maar wat lezen. Komen de boeken misschien nog uit?

De volgende morgen was het weer iets beter maar het was zeker niet onbewolkt. We wilden na het ontbijt een wandeltocht gaan maken maar het dreigde alweer te gaan regenen. Helaas, het is ons niet gegund dus al met al weinig van dit deel van de Drakensbergen gezien. Er was nog een San Art Rock Centre op het terrein, een soort museum, waar de hele geschiedenis van de oorspronkelijke bewoners 'de San' werd uitgelegd waaronder ook de rotstekeningen die ze maakten. Er was nog een show waar e.e.a. nog eens werd uitgelegd met beelden en dat was leuk gedaan.
Op weg naar Lidgetton, niet zo'n hele lange rit. Het weer werd weer echt dramatisch en we hebben dan onderweg ook weinig kunnen zien. We hebben een deel van de Midmar route gereden en die zal echt prachtig zijn bij mooi weer maar wij hebben er weinig aan gehad. Erg jammer. Onderweg nog even gestopt en bij wat winkeltjes gekeken (handgemaakte dingen) en wat gegeten. Toen kwamen we uiteindelijk bij de weg richting ons guesthouse. Dit zou 8km 'all weather road' zijn. Het was zo nat, heuvelachtig en zo glibberig... dan is 8km een heel eind. Toch gearriveerd in de stromende regen maar het is een heel mooi landgoed (en groot!). De auto ziet er uit, dat is niet mooi meer. Moeten we tzt maar laten wassen. Ingecheckt en naar de kamer. De kamer is met een (nep)haard, een veredelde gaskachel, maar dat is wel de enige verwarmingsbron die we hebben dus hij moet aan. Het is erg kil op de kamer. Het blijft regenen dus ook nu kunnen we weer niets doen. Hopelijk is het morgenvroeg beter weer zodat we dan nog even kunnen lopen op het landgoed. Dit guesthouse heeft 5-sterren (niet helemaal vergelijkbaar als bij ons) dus dit zal wel weer chique zijn. Wij hebben geen chique kleren bij ons en wij kunnen nergens anders heen om te eten. Wij gaan echt niet weer die 8km terugrijden om ergens anders te gaan eten. Het eten was echter lekker en niet zo formeel maar het regende nog steeds pijpenstelen. En weer konden we niets doen. Dit wordt vervelend. We hebben de was gedaan want dat wordt wel tijd. We zijn de laatste nachten overal maar 1 nacht geweest en dan is er niet de tijd om het te laten wassen. Gedroogd bij onze haard en het is bijna gelukt om alles droog te krijgen (de volgende morgen dan).

Bij het opstaan direct naar buiten gekeken en wat denk je.... zon! Eindelijk. Nu kunnen we eindelijk het landgoed wat beter bekijken. Eerst maar even ontbijten, uitchecken en dan een wandeling maken. De eigenaren hebben vijf honden en dat zijn hun kinderen. Die dieren willen graag mee als je gaat lopen maar toen wij begonnen te lopen was alleen de spaniel in de buurt en die ging enthousiast mee. Het was wel lekker om even in beweging te zijn dus we hebben een uur flink doorgestapt. Aan het eind van de wandeling kwamen de andere vier honden erbij en die dachten: ze gaan lopen. Helaas, wij waren al aan het eind dus op naar de auto, wandelschoenen uit en op naar de volgende bestemming: Umhlanga (spreek uit: Oemshlanga).
Dit was op zich geen lange rit maar ging grotendeels over de N3 dus dan zie je niet zo heel veel. We zaten ongeveer 30km voor Durban en toen werd het donker. Het zal toch niet weer? Net nu we naar het strand gaan. Maar toen we dichter bij de kust kwamen zagen we blauwe lucht. Het zag er toch goed uit. Bert verheugde zich er al op om te gaan zwemmen in de Indische Oceaan. Ik heb het er niet zo op maar we zien wel. Onderweg bij Durban trouwens verschrikkelijke townships gezien. Dit is nog erger dan wat we bij Kaapstad en andere grote steden hebben gezien. En pal daarnaast natuurlijk de villa's. Het contrast kan niet groter zijn, verschrikkelijk. Laat de regering zich daar maar eens druk over maken.
Aangekomen in Umhlanga vrij snel het hotel gevonden en ingecheckt. En weer een balzaal van een kamer inclusief een magnetron en koelkast. Het weer is goed en de zon brandt behoorlijk. Wij naar zee met de geleende handdoeken van het hotel. Toen Bert met zijn voeten in het water kwam had hij het wel bekeken. Geen duikje. De stroming en de wilde zee trokken hem niet. En er zijn haaien maar daarvoor hebben ze voor de veiligheid netten aangebracht. Nog even langs het strand gelopen maar het wordt uit de zon behoorlijk fris. In de zon is het lekker. Eerst maar even terug naar de kamer en na het internetten straks eten. Nou, jullie zijn eerst weer op de hoogte. Morgen gaan we naar Hluhluwe en daar blijven we twee nachten. Misschien dat we daar nog een nacht-gamedrive gaan doen maar we weten nog niet hoe dat daar allemaal precies gaat. En.... de 26e is ons Bertje jarig! Dus we hebben nog een feestje. We weten niet of het voorlopig lukt om weer te schrijven. We internetten nu weer met een ADSL-verbinding (heerlijk) maar hoe het de komende dagen zal gaan?
Allemaal de hartelijke groeten en tot de volgende keer.