Hluhluwe, Swaziland en Hazyview
De volgende dag na het ontbijt vertrokken naar Swaziland. Maar voor we het park uit waren was er nog iets anders interessants. Er waren een paar olifanten in een machtstrijd verwikkeld en natuurlijk midden op de weg. De ene trompetterde en klapperde met zijn oren en ze waren wat aan het duwen en trekken. Het was niet echt serieus want dan gaat het er heel anders aan toe. De rijen aan beide kanten werden steeds langer en na drie kwartier gaf een het op. Eindelijk, nu konden wij verder. Maar dit is toch wel mooi om te zien; wij hadden dit nog niet eerder meegemaakt.
Dit zou een lange dag worden die begon met regen. Hier worden we echt niet goed van. In de regen dus naar Swaziland en met een bewegwijzering waar wij geen touw meer aan vast konden knopen. Bij de grens met Swaziland was er erg vriendelijke douane, niet dus. We konden ze wel wat gedaan hebben. Gelukkig konden we vlot door. Via een omweg toch bij ons hotel 'Forrester Arms' aangekomen in de stromende regen. Er was een open haard (een echte!) in de kamer met hout. Die hebben we eerst maar eens aangemaakt want het was kil. 's Avonds begon het weer te storten en flink te onweren. Hopelijk hebben we morgen dan toch eindelijk eens mooi weer; het weer kan van het ene op het andere moment zo veranderen.
De volgende morgen direct naar buiten gekeken: zon en niet zo'n beetje ook. Hij brandde er al lekker op los. Eindelijk. Wij gaan niet meer klagen dat het te warm is, al vallen we er bij neer. Van de omgeving van 'Forrester Arms' niet veel meer meegekregen want we moesten door naar ons volgende adres: Rissington Inn in Hazyview. Wel weer een redelijk lange dag door al die bergen, qua kilometers viel het wel mee. Nou, we hebben weer een beauty van een kamer. Heel apart. Een bad in de kamer met daarom heen een scherm van een bepaald soort hout. Een rieten dak boven ons bed en weer een ruime kamer. En dit is de standaardkamer. 's Avonds maar in het hotel gegeten want we waren moe. Morgen de toeristische attracties bekijken.
We zijn niet al te vroeg opgestaan en vandaag waren de volgende trekpleisters aan de beurt: The Pinnacle (een solitaire rots die ooit onder het zeeniveau heeft gezeten), God's Window (een mooi uitzicht - speciaal voor AzetteC), Wonder view (ook een mooi uitzicht) en de drie rondavels (heel grappig gezicht) en via Pelgrim's Rest (een oud stadje waar goudmijnen zijn geweest) terug naar het hotel. Veel foto's gemaakt en hopelijk zijn ze gelukt Albert, die speciale voor jou.
Vanavond niet in het hotel gegeten. Morgen hebben we niet zo'n lange dag. We gaan dan naar het Kruger Park, in een deel dat Timbavati heet. Ons verblijf wordt dan Gomo Gomo Game Lodge. Dit betekent 2 gamedrives per dag met allerlei extra's. Hoeft Bert niet te rijden, dan wordt die gereden. Nog 6 nachten en dan is de vakantie al weer voorbij (nog 7 nachten en dan zijn we weer thuis ouders!).
Nou Vera, we hebben geen malaria. Als dat het geval zou zijn, dan waren we al weer thuis geweest. Een malaria aanval gaat niet zomaar over. We slikken al een paar dagen onze pillen maar dat is geen garantie dat je geen malaria krijgt.
Tot zover maar weer. Een heel verhaal. We hebben geen idee of we de komende twee dagen internet hebben maar jullie kunnen weer vooruit en zijn helemaal bij. Tot de volgende keer.
2 Comments:
At 30 oktober, 2004 13:18, Anoniem said…
Hee gelukkig maar dat jullie niks hebben, en nog wat grappigs engs of leuks beleeft oh ik hoor net dat jullie bij een olifantengevecht waren duurde het lang voordat ze stopten?Opa en oma kijken al naar jullie thuiskomst uit.Ik aan de ene kant ook en aan de andere kant niet wel omdat het dan weer lekker gezellig is en niet omdat we dan niks meer van afrika kunnen lezen.Maar ja ik ben erg benieuwd naar jullie foto's en natuurlijk naar de info over dat fort jaja.En oom bert ben je niet een beeetje moe van al dat autorijden?Of rijdt tante yvonne ook wel veel in afrika.Eigenlijk heb ik niks meer te vertellen dus doegies en een flinke kus van je zus en jullie emailster VERA
At 02 november, 2004 11:06, allaroundafrica said…
Hoi Veer en rest van de familie,
Nou, Bert is wel een beetje moe van het autorijden en nee, ik heb verder niet meer gereden. Gaat het allemaal goed bij jullie? Gijs en jij hebben zeker net vakantie gehad? Was wel lekker denk ik. Nou, we gaan weer een nieuw verhaal op de weblog zetten, dus zet je schrap!
Groetjes aan iedereen en allemaal een dikke kus van ons.
Een reactie posten
<< Home