Wilderness en Oudtshoorn (e.o.)

Daar zijn we weer (voor de 2e keer voor ons). Had ik net een heel verhaal getikt, post ie 'm niet. Dus nog maar een keer.
Gisteren dus van Wilderness naar Oudtshoorn gereden via de Outeniqua-pas. Een hele mooie route maar het was maar een korte rit dus rond 13.00 uur stonden we al bij ons guesthouse Oakdene in Oudtshoorn. We konden kiezen uit drie kamers en we hebben de grootste (met een erker waar je in kunt zitten) genomen. 's Middags nog even wat rondgereden en naar een waterval geweest via een 7 km lange gravel/grindweg. Die waterval.. tja, het was geen Vic falls natuurlijk. Maar wij zijn wat dat betreft natuurlijk verwend. 's Avonds bij de overburen gegeten. Met z'n tweetjes ben je heel wat sneller klaar dan met een hele groep. Wij kunnen ons eten in krap anderhalf uur binnenkrijgen.
Vandaag via de Swartberg-pas naar Prins Albert gereden. De pas was prachtig, heel hoog, soms heel smal en steil en niet iets voor mensen met hoogtevrees. Er is bijna geen bescherming aan de zijkanten. Prins Albert is een stadje met veel Kaaps/Nederlandse en Victoriaanse architectuur. Aangezien we dit al in Tulbag hadden gezien hebben we alleen even door het plaatsje gereden. Het was daar erg heet. Via de Meihringpoort (ook erg mooi), een waterval en het plaatsje 'De Rust' zijn we weer naar Oudtshoorn gegaan. Vandaag zo'n 190 km gereden, totaalstand is nu 1950 km. En ja... Yvonne heeft ook links gereden. Alles overleefd. Het was ook maar een klein stukje rechte weg. De eerste keer afslaan gingen de ruitenwissers aan. De tweede afslag ging goed en schakelen ging ook wel. Alleen mijn hersens zijn sneller dan het schakelen. Normaal schakel ik snel maar nu duurt het even iets langer. Dan wil de voet wel eens even iets te vroeg van de koppeling gaan. Maar goed, we maken er nu maar weer een eind aan want we moeten eten. Allemaal de hartelijke groeten en mail ons! Vinden we echt leuk.